Kufi script has been a script for the Quran since the early days of Islam and has also been used in various architectural structures and inscriptions. Its exciting development continued in later centuries throughout the Islamic world, particularly in Turkistan, resulting in the appearance of calligraphic inscriptions on architectural structures. The Kufi script, which showed itself in different combinations in the architectural monuments created by the Great Seljuks in Khorasan and Iran, has become a cultural and religious monument that extends to the Turkish lands, taking on different appearances. The utilization of Kufic script within the realm of the Seljuk state of Anatolia was characterized by a distinct dynamism. This is evidenced by the presence of the script on various architectural structures in major Seljuk cities such as Konya, Kayseri, Sivas, and Malatya. Examples of this include the Karatay Madrasa, Izzettin Keykavus Hospital, and the Old Malatya Ulu Mosque in Konya, the Sırçalı Madrasa, and the Alâeddin Mosque, all of which serve as testament to the script's aesthetic appeal. The Alâeddin Mosque, located in the city of Konya, is an architectural structure that was initiated during the reign of Sultan Mesud I (1116-1155) of the Seljuk Turks of Anatolia and completed during the reign of Sultan Alâeddin Keykubad (1219-1236). Situated on a hill known as Alâeddin Hill, the mosque underwent various expansions and renovations throughout its history, resulting in the formation of distinct architectural phases. One of the most striking features of the mosque is its monumental crown gate in the Nothern, as well as the two cupolas present in the courtyard. The first of these, which was used as a dome for Seljuk sultans, is fully completed, while the second remains unfinished. In terms of decorative elements, the dome, located in a relatively central position, is particularly noteworthy. Here, the use of the mosaic tile technique, which was a hallmark of Seljuk architectural decoration, is prominently displayed. In the field of Turkish art (history), the study and evaluation of epigraphy and ornamentation in Kufic script is a crucial aspect. There is a need for further research and analysis in this area, particularly in terms of design. This study aims to examine the development of Kufic script and the decorative elements of the Alâeddin Mosque, with a specific focus on the aesthetic characteristics of the Kufic inscription on the mihrab niche. Additionally, this study also includes a visual analysis of the inscription.

Kufi yazı, İslam'ın ilk dönemlerinden itibaren bir Mushaf (Kuran-ı Kerim) yazısı olmuş ve ayrıca çeşitli mimari yapılarda ve kitabelerde kullanılmıştır. Kûfi yazını heyecan verici gelişimi sonraki yüzyıllarda bütün İslâm dünyasında ve bilhassa Türkistan'da devam ederek abidevi yazıların mimari yapılarda tezahürüne sebep olmuştur. Özellikle Büyük Selçukluların Horasan ve İran'da meydana getirdikleri mimari abidelerde farklı kombinasyonlarıyla kendisini gösteren kûfi yazı, Türkiye topraklarına kadar uzanarak farklı görünümlere bürünmüş bir inanç ve kültür abidesi haline gelmiştir. Türkiye (Anadolu) Selçukluları döneminde, ayrı bir enerji ile kullanılan kufi yazı; Konya, Kayseri, Sivas, Malatya gibi önde gelen Selçuklu şehirlerindeki mimari yapılara damga vururken; benzeri güzellikler Konya'da Karatay Medresesi, Sivas İzzettin Keykavus Darüşşifası, Eski Malatya Ulu Cami, Konya Sırçalı Medrese ve Konya Alâeddin Cami gibi abidevi yapılara da yansımıştır. Alâeddin Camii, Türkiye(Anadolu) Selçukluları döneminde Sultan I. Mesud (1116-1155) tarafından Konya'da yapımına başlanarak Sultan Alâeddin Keykubad (1219-1236) zamanında tamamlanan bir yapıdır. Alâeddin Tepesi olarak bilinen bir tepe üzerinde inşa edilen cami geçen zaman içerisinde genişletilerek farklı görünümler almıştır. Kuzey yönünde abidevi bir taç kapıya sahiptir ve avlu içerisinde iki kümbet bulunmaktadır. Bunlardan birincisi içerisinde Selçuklu sultanlarının yattığı ve inşaatı tamamlanmış bir kümbettir. İkincisi ise yarım bırakılmıştır. Caminin dekoratif açıdan en dikkat çekici kısmı, nispeten merkezde bulunan kubbeli kısımdır. Bu bölümde bezeme olarak Selçuklu döneminin en başarılı uygulamalarından olan mozaik çini tekniği kullanılmıştır. Türk sanatı analiz ve değerlendirmeleri açısından kufi yazıların epigrafik ve tezyini ölçümlemeleri önemlidir. Tasarım alanlarında bu yönde yapılacak araştırma ve yorumlara ihtiyaç bulunmaktadır. Bu makalede; kufi yazının gelişimi ile birlikte caminin genel tezyini unsurları ve özellikle mihrap nişi üzerinde yer alan kufi kitabenin estetik hususiyetleri ele alınmıştır. Kitabenin estetik hususiyetlerinin yanı sıra, çizim analizleri de yapılmıştır.