Rabiatü'l-Adeviyye, one of the important figures in the history of Sufism, is a female Sufi whose name is frequently mentioned in both written history and oral Islamic tradition as the founder of the school of love and love. With the development of the art of cinema, Rabiatü'l-Adeviyye's life was transferred to the big screen, as was the case with many religious characters. On this subject, four films have been shot with different scenarios until today. In these films, which contain narrative in the form of a story, Rabiatü'l-Adeviyye is sometimes shown with his real personality, as in the sources, with his asceticism, piety, vera and divine love, and sometimes it is fictionalized in a way that is disconnected from the sources. The study, in which the narrative analysis method is preferred, examines these films and explores how Rabiatü'l-Adeviyye is shown in the cinema. In this regard, the main mystical sources were taken as reference and the films were analyzed comparatively with each other. As a result of the study, it was determined that the character of Rabiâtü'l-Adeviyye was persistently shown with a female profile in other movies, except for one movie, that her feminine features were emphasized more than the subject, and that some additions were made to her life through the perception of beauty, where her physical features were fictionalized.

Tasavvuf tarihinde önemli simalardan biri olan Râbiatü’l-Adeviyye, sevgi ve aşk ekolünün kurucusu olarak hem yazılı tarihte hem de sözlü İslami gelenekte adından sıkça bahsedilen kadın bir sufidir. Sinema sanatının gelişmesiyle birlikte birçok dini karakterde olduğu gibi Râbiatü’l-Adeviyye’nin hayatı da beyaz perdeye aktarılmıştır. Bu konuda günümüze kadar birbirinden farklı senaryolarla dört adet film çekilmiştir. Hikâye formunda anlatı içeren bu filmlerde Râbiatü’l-Adeviyye kimi zaman kaynaklarda olduğu gibi gerçek kişiliğiyle zühdü, takvası, verası ve ilahi aşkı ile gösterilmiş kimi zaman da kaynaklardan kopuk bir şekilde kurgulanmıştır. Anlatı analizi yönteminin tercih edildiği çalışma bu filmleri inceleyerek Râbiatü’l-Adeviyye’nin sinemada nasıl gösterildiğini araştırmaktadır. Bu konuda temel tasavvufi kaynaklar referans alınmış, filmler birbirleriyle karşılaştırmalı olarak analiz edilmiştir. Çalışmanın sonucunda Râbiâtü’l-Adeviyye karakterinin bir film hariç diğer sinema filmlerinde ısrarla kadın profiliyle gösterildiği, kadınsal özelliklerinin konudan daha fazla ön plana çıkarıldığı, bununla da kalmayıp fiziki özelliklerinin hayali olarak kurgulandığı güzellik algısı üzerinden hayatına bir takım eklemeler yapıldığı tespit edilmiştir.